De uitspraak “De kat heeft mij uitgekozen of de kat kiest zelf zijn eigenaar uit”, heb je vast wel eens gehoord. Maar klopt deze uitspraak wel? Kan een kat deze keuze maken? Weet een zwerfkat bij welk huisje hij moet aankloppen voor een liefdevolle verzorging? Of een kat in het asiel naar wie hij het best kan toelopen om de kans op adoptie te vergroten? Ik denk dat de waarheid een beetje in het midden ligt. Of een kat mensen opzoekt hangt vooral af van zijn karakter. Dit karakter wordt gevormd door de eigenschappen die hij van zijn ouders heeft meegekregen en door zijn ervaringen in de eerste weken van zijn leven. Een kat die stabiele (niet snel gestrest) en sociale ouders heeft gehad en in een huis met mensen en alles wat daarbij hoort is opgegroeid, zal sneller contact maken met (vreemde) mensen dan katten met verwilderde ouders die niet in een huis zijn opgegroeid. Wanneer een zwerfkat aanklopt bij een huis is dit vaak omdat de bewoners zelf ook een kat hebben en de geur van voer hem naar dit huis lokt. Ook is het mogelijk dat de kat het huis als veilig beschouwd, omdat het er bijvoorbeeld heel erg rustig is. En dat laatste kan ook een reden zijn om als kat te willen verhuizen. Ik heb meerdere malen in mijn omgeving meegemaakt dat een kat wegliep van huis, doordat zijn leefomgeving te druk en/of te onveilig werd. Plots moest de kat zijn huis delen met een nieuwe kat of hond of kwamen de eigenaren thuis met een baby. Veranderingen geven een kat veel stress. Het kan dus maar zo zijn dat de kat besluit zijn spullen te pakken en uit zichzelf verhuist. Sippie is zo’n kat.

Niet lang nadat Minoes overleed kreeg ik de vraag of ik op Sippie wilde passen. Ik had eerder van deze klanten gehoord dat ze geen nieuwe kat meer wilden, zodat ze van hun pensioen konden genieten en wat vaker op vakantie konden. Hoewel ik deze klanten al een tijdje kende wilde ik voor het oppassen even kennismaken met hun nieuwe aanwinst.

Tijdens mijn bezoek vertelden de eigenaren mij hoe ze aan Sippie waren gekomen. Sippie was officieel niet hun kat. Een tijdje na het overlijden van Minoes troffen ze regelmatig een kat aan op hun terras. In eerste instantie negeerden ze de kat, want hij had vast een huisje. Maar Sippie kwam steeds vaker op bezoek. Uiteindelijk zijn ze in de buurt navraag gaan doen en bleek Sippie inderdaad al eigenaren te hebben. Het was echter een druk en overvol huis. Er lippen verschillende katten, honden en kinderen rond. Sippie had duidelijk de voorkeur voor een rustiger adres en besloot aan te kloppen bij de bewoners op de begane grond van een seniorencomplex, bij mijn klanten dus.

We bespraken hoe ik Sippie zou gaan verzorgen en ik stelde voor dat mijn klanten met de eigenaren van Sippie in gesprek gingen. Misschien mochten ze haar wel adopteren? Dit bleek het geval. De eigenaren gingen verhuizen en ze vonden het voor Sippie ook beter als zij in haar vertrouwende en rustige omgeving bleef. En zo werd Sippie officieel geadopteerd door mijn klanten en de rest van de bewoners, want iedereen in het complex kende de kat inmiddels. Ze hoorde er zo bij, dat ze zelfs is vereeuwigd op een schilderij in de entreehal van het complex. Kiezen katten zelf hun huisje uit? Sippie in ieder geval wel!