Laden...
(you must be logged in to Facebook to see comments).

 

De komende twee weken mag ik weer op Tijger en Sammie passen. Tijger woont al een tijdje bij zijn personeel en Sammie is aan komen lopen. Dit gebeurde in de winter van 2019.  De eigenaren van Tijger zagen regelmatig een vreemde kat in de tuin die at van het egelvoer. Hun eigen kat Tijger leek hier geen problemen mee te hebben en tolereerde deze bezoeker. De kat bleek niet gecastreerd en nadat ze het vertrouwen hadden gewonnen lukte het om te controleren of de kat een chip had. Dit bleek niet het geval. De kat werd aangemeld op diverse websites, maar een eigenaar heeft zich nooit gemeld. Tijger en Sammie trokken steeds vaker met elkaar op waardoor Sammie definitief mocht blijven. Niet dat hij andere plannen had, want inmiddels kwam hij ook binnen en voelde zich aardig thuis.

 

Vreemde mensen vindt Sammie nog wel wat spannend, maar wanneer ik op kom passen komt hij mij steeds meer opzoeken. Inmiddels komt hij ook aangelopen als ik zijn naam roep.

 

Deze ochtend kwam Tijger al aangerend. Hij had blijkbaar mijn auto gehoord. Toen ik uitstapte hoorde ik uit de tuin een klagelijk miauwen. Ik roep Sammie en hij komt aangelopen. Ik zie dat hij een flinke kale plek op zijn staart heeft en begint te blazen naar Tijger. Ai, die heeft vast klem gezeten en nu flinke pijn. Die moet naar de dierenarts, maar hoe ga ik hem vangen? Eerdere pogingen van de eigenaren om de kat te vangen voor castratie waren mislukt, dus waarom zou het mij dan wel lukken? Ik besluit om eerst maar het luikje op slot te doen, als ik hem dan naar binnen kan lokken, is de ruimte om te vluchten al beperkter. Ik open een blikje natvoer, maar er komt geen beweging in Sammie. Normaal staat hij dan al naast mij in de keuken, maar hij durft niet naar binnen. Ik zet het eten buiten en probeer het bakje steeds een stukje verder naar binnen te schuiven. Sammie blijft buiten… Dit gaat niet lukken, dus bel ik de eigenaren om te overleggen.

 

Ik leg het verhaal uit en de eigenaren vragen waar de plek precies zit. Zo nauwkeurig mogelijk maak ik een beschrijving van de locatie en hoe de plek eruit ziet. Aan de andere kant van de lijn hoor ik een opgeluchte zucht… Dat is Sammie niet, dat is de poes van de overburen. De poes van de overburen? Ja, de overburen hebben een poes die als twee druppels water op Sammie lijkt en inderdaad een kale plek op haar staart heeft. Voor de zekerheid vraagt de eigenaar of ik even onder de staart wil kijken. Omdat Sammie nog niet is gecastreerd is het verschil tussen een poes en kater gemakkelijk te zien. Ik loop naar buiten en probeer de kat weer te lokken. De staart gaat omhoog, en ja hoor. Geen testikels. Had ik toch bijna de kat van de overburen mee naar de dierenarts genomen!